Alergia na sierść zwierząt: na czym polega, jakie są jej objawy i jak ją leczyć?

Łzawienie oczu, wysypka, a nawet astma – tym może skutkować alergia na sierść zwierząt. Mimo to wielu alergików decyduje się na zwierzę w domu. Na uczulenie na sierść są sposoby – zwykle kosztowne. Można też wybrać takiego czworonoga, który emituje możliwie najmniej alergenów. Alergia na sierść zwierząt: na czym polega, jakie są jej objawy i jak ją leczyć?

Na czym polega alergia na sierść zwierząt?

Sama sierść zwierzęcia nie uczula – alergię powoduje wszystko, co się na niej znajduje, to znaczy:

• złuszczony naskórek,
• wydzieliny, takie jak ślina,
• wydaliny, takie jak mocz i kał.

Sformułowanie „alergia na sierść zwierząt” dotyczy przede wszystkim uczulenia na koty, psy, króliki, gryzonie i konie.

Alergia na sierść zwierząt – objawy

Typowe objawy alergii na sierść to:

• łzawienie oczu,
• kichanie,
• katar,
• wysypka,
• świąd,
• kaszel,
• trudności w oddychaniu.

Alergia na sierść może prowadzić do rozwoju przewlekłego zapalenia zatok lub astmy.

Alergia na sierść zwierząt – jak ją leczyć?

Najlepszym sposobem na alergię jest unikanie alergenu. Jeżeli objawy alergii nie są silne, wystarczy ograniczyć kontakt z alergenem, to znaczy wyznaczyć miejsca w domu, w których zwierzę może przebywać, i często je sprzątać. W przypadku silnej alergii wielu ludzi rozstaje się ze swoim pupilem. Niektórzy podejmują leczenie, które zwykle rozpoczyna się od stosowania leków antyalergicznych: przeciwhistaminowych, kortykosteroidów donosowych i wziewnych, obkurczających naczynia lub innych. Gdy alergik ustali dokładną przyczynę uczulenia, może zdecydować się na odczulanie. Szczepienia odczulające prowadzą do uodpornienia układu immunologicznego na konkretny alergen i nauczenia go tolerowania go. Odczulanie trwa 3-5 lat.

Jak minimalizować ryzyko wystąpienia alergii na sierść zwierząt?

Osoba, która pragnie przygarnąć czworonoga, może zminimalizować ryzyko wystąpienia alergii na jego sierść poprzez wybór odpowiedniej rasy zwierzęcia. Są to między innymi:

• nagie psy meksykańskie i nagie chińskie grzywacze,
• koty rasy sfinks,
• świnki morskie rasy skinny i baldwin,
• szczury rasy fuzz.

Wszystkie te rasy zwierząt charakteryzują się całkowitym lub prawie całkowitym brakiem owłosienia, a brak sierści oznacza znaczne ograniczenie liczby alergenów. Dobrym wyborem mogą być także takie rasy psów, które zamiast sierści posiadają włos; psy tych ras linieją znacznie mniej, a niektóre prawie wcale, co również ogranicza kontakt domowników z alergenami. Są to na przykład: yorkshire terrier, pudel i sznaucer.